Onderlinge verschillen en gelijkenissen tussen de scholen
Elke school heeft een eigen historiek, dynamiek en problematiek.
Het grote verschil wordt bepaald door de ligging al dan niet aan de grote baan Boma-Tshela (de zogenaamde ‘asphalte’).
De twee grootste scholen, Lukula en Kidima-Lemba, zijn enigszins vergelijkbaar met elkaar, precies omdat beiden aan de asfaltweg liggen.
Ook de twee kleinere scholen, Vaku en Kuimba, hebben gelijkenissen, omdat ze zover afgelegen zijn van diezelfde grote baan.
Luozi ligt geografisch ver van de rest, maar vertoont toch veel gelijkenissen met de andere scholen.
Nzanza en Mbudi hebben als stadsscholen die door de zusters privé worden beheerd een apart verhaal.
Lukula en Kidima-Lemba
De onderlinge verschillen tussen Lukula en Kidima-Lemba vloeien voort uit hun aparte geschiedenis:
- Kidima-Lemba had al van in de koloniale periode een volledig uitgebouwde secundaire school, onder andere gesponsord door de toenmalige nabijgelegen Belgische agro-industrie. Nu zijn er naast de afdelingen Pedagogische en Snit en Naad ook Handel-Informatica en Elektriciteit bij gekomen. Er zijn nu bijna 800 leerlingen. De Lagere school heeft meer dan 1.100 leerlingen!
- Lukula had vooral een zeer grote lagere school en tot voor kort enkel een beperkte secundaire bovenbouw: twee jaren C.O. (cycle d’orientation). Nu is de secundaire school het belangrijkst. De nieuwe afdelingen als Handel-Informatica, Snit en Naad, Etshétique verklaren de groei, maar ook de Pedagogische- en Wetenschappenafdelingen doen het goed. Er zijn nu iets meer dan 900 leerlingen. Dat verklaart ook het acute plaatsgebrek.
De Lagere school kent sinds 2016 een aparte evolutie omdat een nieuwe wijkafdeling is opgericht in Kinzandi, helemaal aan de andere kant van Lukula in een zeer arme wijk. Het aantal in de hoofdschool vermindert, maar Kinzandi floreert. Eigenlijk zijn de zes klaslokalen volledig door KALASI gefinancierd. Ze staan op de eigen grond van de zusters. Dit geeft Kinzandi in principe de mogelijkheid om langzaam uit te groeien tot en ‘eigen’school, waar het nu nog een semi-staatsschool is, zoals de andere.
Over het algemeen kunnen deze twee scholen langsheen ‘de asphalte’ gemakkelijker gekwalificeerd personeel aantrekken en behouden. Jonge leerkrachten kunnen daar immers, naast hun onderwijstaak, ook hogere studies aanvatten in de hogescholen die hier gevestigd zijn.
Vaku en Kuimba
Deze scholen bevinden zich op zeer afgelegen plaatsen, waar de missionarissen destijds eerst kerken en ziekenhuizen hadden opgericht in de nabijheid van belangrijke plantages. Daarna bouwden de zusters van Gijzegem er ook scholen. De ziekenhuizen bestaan nog steeds, maar de economische activiteit in de streek is weggevallen of heeft zich verplaatst naar andere centra. Dat maakt dat de scholen geïsoleerd geraakt zijn. De scholen zijn steeds moeilijker bereikbaar in het regenseizoen. Dat heeft grote gevolgen, omdat leerkrachten liever lesgeven in minder afgelegen scholen. In Vaku en Kuimba vinden we opvallend veel zeer jonge leerkrachten, die pas afgestudeerd zijn in het secundair en dan bereid zijn enkele jaren dienst te doen in hun eigen school. Zodra ze het financieel aankunnen, verlaten ze de afgelegen oorden waar in hun ogen niets te beleven valt. Voor de continuïteit en de kwaliteit van de scholen is dat erg nadelig.
Luozi
De lagere school bestaat al lang. Opgericht door paters Redemptoristen, daarna overgelaten aan de Congolese zusters van Gijzegem (S.S.P.). Deze hadden op de parochie een gezondheidscentrum en een ‘Foyer Social’. Dit laatste werd tien jaar geleden vervangen door een secundaire school met een afdeling Snit en Naad. Later kwamen er ook afdelingen Pédagogique en Wetenschappen bij. De zusters leiden ook de grote Lagere school van bijna 600 leerlingen.
Het is echter de Secundaire school die mede onder impuls van KALASI spectaculair is gegroeid en die nu 467 leerlingen telt.
Luango
Deze Lagere school is pas in februari 2022 opgenomen in het KALASI-netwerk. De zusters hebben recent deze school overgenomen. Luango ligt ook langs de ‘asphalte’ zo’n 25 km verder dan Lukula. Die ligging is dus zeer interessant. De school heeft echter ook een kleinere filiaal op 11km in Vaku-Nganda, enkel bereikbaar te voet of per moto. De leerkrachten gaan om beurten daar les geven. Zo krijgt KALASI er in één klap 717 leerlingen en 30 leerkrachten bij.
Nzanza(in Matadi)
Naam: Institut Saint-Vincent de Paul ( Kleuter-en Lagere school)
Ligging: in hoger gelegen arme buitenwijk van de grote stad Matadi (Paroisse St.Joseph). In oude barakken naast de kerk is de kleine kloostergemeenschap gevestigd. In een deel van de barakken zijn de zusters in 2007 een eigen school begonnen.
Gebouwen: de school heeft sinds 2014 een tweede vestigingsplaats op 1 km van het klooster. Hier staat nu een rudimentaire nieuwbouw van 5 klassen op een sterk hellend terrein. Bedoeling is hierboven later nog eens vijf lokalen bij te bouwen. Los van het hoofdgebouw zijn nog eens twee lokalen en een sanitaire unit opgericht.
Op het terrein van het oude klooster zelf, zijn ook twee nieuwe lokalen gebouwd. De rest van lokalen wordt gehuurd van de parochie.
Omdat de bevolking hier zeer arm is, heeft deze privéschool het moeilijk om stand te houden. Daarom helpt KALASI deze school ook op dezelfde basis als de andere scholen.
Mbudi(in Kinshasa)
Deze school werd in 2018 door de zusters opgericht in eigen beheer in een bruisende buitenwijk van de hoofdstad. Ze kreeg de naam ‘Lecandèle-school’ mee, naar de naam van de stichteres van de zustercongregatie. Voor de oprichting van de gebouwen kregen ze geld uit Italië. De school kent een blits-start. Hier zijn immers genoeg ouders die toch een paar dollars meer aan schoolgeld kunnen betalen.
Dit succes doet de zusters dromen van nog meer eigen scholen in de hoofdstad met zijn 12 miljoen inwoners en een groot tekort aan goede scholen.
Scholen als deze worden niet als dusdanig opgenomen in de KALASI-groep maar we steunen hen wel zijdelings door het zoeken naar externe sponsors.
|